Σε ειδική συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου της μελέτησε εκτενώς και σε βάθος τα θέματα που απασχολούν το μεγάλο κεφάλαιο της Ειδικής Εκπαίδευσης.
Σημειώνεται με έμφαση πως η Ειδική Εκπαίδευση, λαμβάνοντας υπόψη και τα πλαίσια στα οποία λειτουργεί, ήτοι Ειδικό Σχολείο, Ειδική Μονάδα σε Σχολείο Γενικής Εκπαίδευσης, Στήριξη σε Σχολείο Ειδικής Εκπαίδευσης ενώ αποτελεί την πιο ανθρώπινη διάσταση του εκπαιδευτικού συστήματος, διαπιστώνεται, δυστυχώς, πως δεν τυγχάνει της απαιτούμενης αντιμετώπισης στις Πολιτειακές πολιτικές.
Σε μια πρώτη αναφορά, σήμερα, ανοίγουμε το κεφάλαιο επισημαίνοντας πως η αντιμετώπιση των παιδιών της Ειδικής Εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών αναγκών τους πρέπει επιτέλους να τύχουν της δέουσας αναγνώρισης και απάντησης με ένα βασικό γνώμονα: Το κάθε παιδί να λαμβάνει τη στήριξη που πραγματικά του αναλογεί κατά τη διάρκεια της μαθητικής του ζωής.
Η βασική αυτή αρχή της στήριξης στο κάθε παιδί που εγκρίνεται να λαμβάνει, αναλύεται, σε πρακτικό επίπεδο σε πολλές συνιστώσες που αφορούν, ανάμεσα σε άλλα, στον κατ’ αποκοπή χρόνο, στα υλικά και μέσα που απαιτούνται, στις κτιριακές υποδομές, στα κατάλληλα διαγνωστικά εργαλεία, στην συνεχή επιμόρφωση των ειδικών εκπαιδευτικών, στην αναγκαία στήριξη της οικογένειας.
Παράλληλα επιβάλλεται να επανεξεταστεί το εργασιακό πλαίσιο, στο οποίο καλούνται να προσφέρουν το έργο τους οι ειδικοί εκπαιδευτικοί.
Για όλα τα πιο πάνω απαιτείται εκ νέου, ενδελεχής και εξειδικευμένος διάλογος με την Αρμόδια Αρχή. Σε αυτό ακριβώς εστιάζει η παρούσα ενέργεια της Α.Κί.ΔΑ: Να αναδείξει το επιβεβλημένο και το περιεχόμενο του διαλόγου καθώς και να καταθέσει εισηγήσεις για τη μεθόδευσή του»