ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ*
Για χρόνια η Πολιτεία κωφεύει και αρνείται πεισματικά, να στηρίξει τη βάση της εκπαιδευτικής πυραμίδας, την Προδημοτική Εκπαίδευση. Έχει αναδειχθεί πολλάκις, η απουσία σχεδιασμού για αναβάθμιση της Προδημοτικής Εκπαίδευσης, τόσο σε υποδομές, όσο και στήριξη της καθημερινότητας του ανθρώπινου δυναμικού. Συνεπακόλουθα η Πολιτεία παραγκωνίζει τα παιδιά που βρίσκονται στην πιο κρίσιμη ηλικία, αυτή στην οποία μπαίνουν οι βάσεις της γνωστικής και συναισθηματικής ανάπτυξης.
Ένα από τα πάγια αιτήματα αναβάθμισης της εν λόγω βαθμίδας, ήταν η επέκταση της υποχρεωτικής Προδημοτικής Εκπαίδευσης, από την ηλικία των 4 ετών και 8 μηνών στην ηλικία των 4 ετών. Μια απαίτηση της κοινωνίας και των εκπαιδευτικών για δεκαετίες και ένα αίτημα καθόλα δίκαιο, με καθαρά εκπαιδευτική/επιστημονική βάση. Μετά από χρόνια αναμονής, τελικά αποφασίστηκε η επέκταση, γεγονός που χαιρετίστηκε ως μια θετική ενέργεια, προς όφελος των μαθητών.
Δυστυχώς όμως, η Κυβέρνηση αδικαιολόγητα και προκλητικά, αποφάσισε να την εφαρμόσει με εντελώς λανθασμένο τρόπο! Αντί να εκπονηθεί ένας ολοκληρωμένος και σωστός σχεδιασμός, μέσω του οποίου θα διαφαίνονταν οι πραγματικές ανάγκες, καθώς και ο αριθμός των επιπρόσθετων παιδιών που θα εντάσσονταν στα Δημόσια Νηπιαγωγεία, το ΥΠΑΝ αποφάσισε να ακρωτηριάσει το Δημόσιο Σχολείο και να επιχορηγήσει τον ιδιωτικό τομέα. Ενώ θα μπορούσε να προχωρήσει σε άμεση μετατροπή των κοινοτικών νηπιαγωγείων σε δημόσια και να προχωρήσει στη σταδιακή εξασφάλιση επιπρόσθετων κτιρίων και πρόσληψη προσωπικού, η Κυβέρνηση έχει ανακοινώσει τη χρήση κουπονιών, μέχρι το 2026. Έτσι, επιχειρείται να δοθεί η υπερεξουσία στον Υπουργό της Παιδείας για διοχέτευση των παιδιών, στα ιδιωτικά νηπιαγωγεία και όχι στα δημόσια, επιχορηγώντας μέρος των διδάκτρων, με το πρόσχημα ότι τα παιδιά δεν μπορούν να τους εξασφαλίσουν θέση στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο. Με προκλητικό τρόπο, 12,25 εκατομμύρια ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, αντί να επενδυθούν σε υποδομές, θα δοθούν ανερυθρίαστα στον ιδιωτικό τομέα. Ταυτόχρονα, ουδείς γνωρίζει για το τι θα ακολουθήσει μετά το 2026, όταν θα τελειώσει η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.
Επί της ουσίας, το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε παιδιού στην υποχρεωτική Δημόσια Εκπαίδευση, έρχεται να αμφισβητηθεί. Βιώνουμε μια θρασύτατη προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της Δημόσιας Εκπαίδευση και προφανώς την απαρχή του ξεπουλήματος της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Οι πολιτικές της Κυβέρνησης, οδηγούν το δημόσιο σχολείο στο να παρακμάσει, με την ταυτόχρονη ενίσχυση της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Οι σχεδιασμοί που έχουν ανακοινωθεί και γίνεται απόπειρα να περάσουν από τη Βουλή, με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν σε εμβάθυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και στερούν το δικαίωμα κάθε παιδιού στην ισότιμη συμμετοχή στη Δημόσια υποχρεωτική εκπαίδευση.
Η Κυβέρνηση, έχει υποχρέωση απέναντι στην κοινωνία να ανακαλέσει το νομοσχέδιο και να προσέλθει σε θεσμικό – κοινωνικό διάλογο, για ουσιαστική ενίσχυση της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Η δε Βουλή έχει καθήκον να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, να μείνει μακριά από πολιτικά παίγνια και εξαρτήσεις και έστω και την υστάτη να προχωρήσει σε αναθεώρηση των Κυβερνητικών σχεδιασμών, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η σωστή εφαρμογή της επέκτασης της Υποχρεωτικής Προδημοτικής Εκπαίδευσης από την ηλικία των τεσσάρων ετών, μέσα από τις δομές του Δημόσιου Σχολείου.
Ο αγώνας της ΠΟΕΔ, είναι αγώνας προάσπισης του Δημόσιου Σχολείου. Ένα αγώνας που αφορά όλη την κοινωνία. Τον κάθε πολίτη αυτού του τόπου. Σύσσωμος ο εκπαιδευτικός κόσμος, αλλά και οι πολίτες που αντιλαμβάνονται τις προεκτάσεις της «πολιτικής των κουπονιών», πρέπει να δώσουν δυναμικά το παρόν τους! Την Τετάρτη, 23 Νοεμβρίου η ώρα 16:00, έξω από το Προεδρικό, ορθώνουμε ανάστημα και βροντοφωνάζουμε ΟΧΙ στην υποβάθμιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης και του Δημόσιου Σχολείου. Ας αγωνιστούμε μαζί, για τα παιδιά του τόπου μας!
* Γενικός Οργανωτικός Γραμματέας ΠΟΕΔ, Γενικός Γραμματέας Α.Κί.ΔΑ